تهرانی هابا هوای پاک خداحافظی می کنند.(سایت جهان)

در ادبیات فارسی برای بسیاری از چیزها اشعار سوزناک و مرثیه وجوددارد. ولی هرگز فکرش رانمی کردیم که شاعرانی پیدا شوند که دراین عصروزمانه برای هوای پاک تهران نیز مرثیه ای بسرایندودل انسان راریش ریش نمایند.مرثیه ازهوای پاک موضوع جدیدی است که علاوه برموضوعات مختلف وارد زبان فارسی شده است واین نشان دهنده ی تکامل شعر فارسی وگستردگی آن است وبایدآن رابه فال نیک گرفت.

مردم تهران که توی این سال ها بابسیاری از چیزها خداحافظی نمودند، این بار عزم جزم نموده وبا اراده ای آهنین قصد خداحافظی با" هوای پاک "رادارند.لذا به دیوان یکی از شاعران معاصر رجوع نموده وبرای این که مراسم تودیع به زیبایی هرچه تمام تر انجام گیرد ومانند بسیاری ازمراسم تودیع آقایان! بدون حضورشان برگزار نگردد؛ کپسولی ازاکسیژن خالص رابه معیت کاغذپاره ی شعر تقدیم مراسم می کنیم .تقدیم به هواهای تازه مناطق دیگر کشورکه چندسال دیگربه هوای تهران دچارخواهند شد. به خصوص هوای پاک شمال!

(  بنده تنها برای پاسداشت هوای پاک قصد تحریف وسرقت برخی از اشعارشاعران راداشته وگرنه ماکجا وسرقت ادبی کجا؟! هرچند که سخنانشان بیش تر به شطیحات شبیه بوده تا به اشعار!)

 خداحافظ همین حالا،هوای پاک! همین حالا که من تنهام، خداحافظ/ به شرطی که بفهمی تر شده چشمام/ خداحافظ کمی غمگین به یاد اون همه روزها/ به یاد آسمون پاک سال های پنجاه /خداحافظ خداحافظ همین حالا/ خدا حافظ خداحافظ هوای پاک/

وامااززبان هوای پاک"

خداحافظا بر شما مردم تهران                شما را سپارم به یزدانمان

 دل تنگ من بی خبر می رود                 همان جا که ایزد شود دلستان

دل من اسیر گازکربنیکان                      دل من اسیر ریزشننان
حلالم کنید ار بدی دیده اید                    وگرنه شوم من اسیر غربیان 
دعایم بگوئید و در دل به یاد                  که هرگزنیاید آن هواهای پاک!!!