درروزگاران گذشته ،یکی ازانواع مجازات های مجرمان این بودکه به تن مجرم  لباس های عجیب وغریبی می پوشاندندوکلاه مضحکی برسرش می گذاشتندواوراپیاده یاسواره درکوچه ومحله های شهرمی گرداندندتا مایه ی عبرت مردم گردد ودیگران ازآن پندگیرند ودیگرخلافی نکنند.این نوع مجازات هادر مکتب خانه های قدیم هم رواج داشت.ملّای مکتب،بچّه ی شیطان رالباس وارونه               می پوشاندوکلاه کاغذی مضحکی برسرش می گذاشت تابدین وسیله باخواری وخفّت اورامجازات کند.این گونه تنبیهات در باره ی بزرگان ورجال کشورهم اجرامی شدمثلاًمعتصم،خلیفه ی عباسی،دوسردار معروف ایرانی را پس از دوره گردانی واعمال تحقیرآمیز ،به قتل رساند.شیوه ی کلاه گذاری برسرمجرمان چنین بودکه لباس عجیبی به تن مجرم می کردند وکلاه گشادی که ازآن منگوله آویزان بود برسرش می گذاشتندوبادوره گردانی مجرم، بااین شکل وشمایل ازنظرروحی وروانی اوراخرد می کردندوموردتمسخرمردم قرار         می دادند.در خصوص پیدایی این مَثل چنین حکایت کرده اند:وقتی نادرشاه ،دهلی را تصّرف کرد ،براثر تسلیم وباج دهی محمّدشاه هندی ،نادرشاه مجدداًاورابه سلطنت برگرداند. به این ترتیب که تاج محمّدشاه هندی را که به چند هزار دانه جواهر آراسته بود،برداشت وبرسرخود گذاشت وتاج خودرا که کلاهی بیش نبود ودرآن نعل پاره ی بسیاری تعبیه شده بود-برای حفظ سرازضربات شمشیر-برسرمحمّدهندی گذاشت.چون کلاه نادرشاه گشاد بود،تابینی محمّدشاه هندی پایین آمدوبه اوشکل مضحکی بخشید.پس کلاه گذاشتن یعنی فریب دادن وگول زدن کسی برای به دست آوردن سودوبهره.مثل همین  کلاه گذاشتن نادرشاه برسر محمّدشاه هندی.