هنگامی که پای صحبت پدروپدربزرگ هایمان می نشینیم معمولاًازسختی های روزگارشان می گویند ،ازگرانی گرفته تا گرسنگی ،ازفقرگرفته تاتبعیض وظلم ونابرابری ،ازآن روزهای سختی سخن می گویند که سواربر اسب می شدند وطی طریق می نمودند .ازشب هایی صحبت می کنند که نه برقی بود ونه امکاناتی .کلاًازسختی وگرفتاری .

حالا نوبت ماست که باید خودرا آماده کنیم وازدوران زندگیمان برای نوه ها وفرزندانمان بگوییم وسخن سرایی کنیم .ازدورانی که قیمت ها سیرصعودی دارند وتورم سیرنزولی ،ازروزهایی که پول شده همه چیز ،ارزش واعتباروشخصیت.خیال می کنیم داریم زندگی می کنیم،امروزکه تمام شد به فکرخرج فرداییم .ازروزهایی سخن بگوییم که سوارشدن برپرایدبه یک آرزومبدل گشته است وقیمت آن با اتومبیل های روزدنیابرابری می کند .ازروزهایی که پیش زن وبچه ات همیشه سرافکنده ای وشعار" ندارم  "شده سخن هرروزمان.ازتبعیض گرفته ازمسئولی که چندسال مسئولیت زندگی اش دگرگون وسرمایه اش دههابرابر شده ازدورانی که نمی توانی به چشمانت هم اطمینان کنی. از اختلاس های میلیاردی آن مسئولی که باوضومی خوابیداز....