نامه ی وارده:

برادربزرگوار

استدعاداریم باتوجه به این که موضوع وعده ی داده شده ی "اهدای زمین هزارمتری "راپیگیری ،مطالعه وکالبدشکافی نموده ایدوبه تمام زیروبم آن اطلاع کافی ووافی دارید ،برای تنویرافکارعمومی ،دوخط یابیش تر مرقوم فرموده،موضوع چی به چی است؛وچه کاسه ای زیرنیم کاسه این وعده وعید هاقرارداردتاآبروی چندین ساله ی ماکه مجبور شده ایم صورتمان راباسیلی وگاهی باموادافزونی چون سرخاب سرخ نگه داریم حفظ گردیده ؛وبالکل خیالمان از هرجهت وسووسمت آسوده گردد وزهی خیال خانه دارشدن راکه در سر می پزیم رهاساخته، که این روزها خیل ذکورواناث مستأجرین ،ازاین وعده های آبکی!دندان حسرت برلب گزیده وانگشت حیرت بردندان .پاسخ جنابعالی مرهمی بوده برزخم ها  یاآبی برآتش حسرتمان .هرچه باشد موجب امتنان این خیل عظیم خواهدبود.

                                                                       بی خانمان های کشوری

عزیزان بهترازجان

ازآن جاکه اصل برحفظ آرامش بوده ،وکشوراکنون درگیر مشکلاتی بزرگی چون رسیدگی به پرونده ی سه هزارمیلیاردی است که اززمان مادها به این طرف بی سابقه بوده ،تامشخص نشدن پرونده ومشخص نشدن افراددخیل واحضارشان، که تعدادشان به گفته ی یکی ازکارشناسان آمار ازاحصاخارج شده؛کلیه ی وعده وعیدها به حالت تعلیق درآمده است .بی خود جوگیرنشده ویقه ی صاحب خانه ی محترمتان راازبالابه پایین جرندهید که مابا مسئولین مربوطه این جانشسته ایم وهمین طورپشت سرهم خودمی گوییم وخودمی خندیم! مصدّع نشده واوقات عزیزان راباحواله ی سخنان گذشته مکدّرنفرمایید.             

                                                                                       باسپاس