همیشه ایستاده ونشسته وخوابیده، باخدارازونیازمی کردیم  که خدایا، این یک قلم کالای یارانه ای راازمانگیر. منظورم همین شیریارانه ای است که امروزوفرداآخرین روزپخش آن خواهدبود وبعداز آن دیگر رنگ شیررانخواهیم دید، تا سال های طولانی که چه  شود؟ باید منتظرفیلم های ژاپنی باموضوع  "سال های دورازشیر"باشیم تادوباره درذهنمان ،خاطرات شیرهای یارانه ای زنده گردد.حالا چنددرصدازشیریارانه ای راآب تشکیل می داد ،الله اعلم.بااین وجود معده  سنگ بسته مان  که خبرنداشت که داریم چه نوع شیری را نوش جان می فرماییم. همین قدر برای شکم ندید بدیدمان کفایت می کرد که آن چه سرازیرمی شود، شیر است.پس علاوه برتودیع با انواع پروتئین ها امروزوفردا باید با کلسیم هم یک خداحافظی جانانه بنماییم که اورا نیزحالاحالاها نمی توانیم زیارت بکنیم.

گویند بسیاری ازچیزهابه تاریخ می پیوندند وافسانه می شوند، دیگر به این ذهن ازهمه جابیخبرمان نمی رسید، که روزی این شیریارانه ای به افسانه ها خواهدپیوست.اکنون که سخن ونا مه نوشتن ودادوفریاد ما توفیری نخواهد داشت ؛درکنجی زانوی غم دربغل گرفته وتنها امیدمان بعدازخدا،خانم وزیراست که باشیون وگریه هم شده نگذارندشیریارانه ای ازسبدکالای مردم حذف گردد.

 چند متخصص محلمان بانصب پلاکارتی اعلان نمودند:درصورت حذف شیرمادرمرده!کاری خواهیم کرد کارستان. باکمک متخصصان  خارجی وداخلی هزاران کنگره ی " شیریارانه ای  وتأثیرآن برجرم وجنایت" خواهیم گذاشت تا دوباره توزیع آن ازسرگرفته شود.