اگریک ذره ازاین اصل واصول فلاسفه ی قد یم آگاهی داشتیم وآن راملکه ی ذهن خویش می ساختیم ،دیگراین قدر ازبالارفتن قیمت اجناس وپایین نیامدن آن هاشکوه نمی کردیم واین قدر به این وآن نمی گفتیم:چراجنسی که قیمتش به    گفته ی آن عزیزسفرکرده ،که تحت تأثیر اقتصاد جهان چندین برابرشده ،حالا که اقتصاد جهان این قدربحرانی است وهرروز قیمت ها دارند سقوط رامزه مزه می کنند،خبری ازکاهش قیمت اجناس در داخل کشور نیست؟همین چندروز پیش که قیمت آن نازنین روغن چندین برابر شد ،باز زمزمه بالا رفتن روغن دربازار جهانی به گوش رسید ولی هنگام پایین آمدن قیمت جنس ،دیگر تحت تأثیر جهانی قرارنگرفت.
شاید این بالارفتن قیمت اجناس وعدم کاهش آن طبق اصل تکامل انسان است که عرضه می دارد ،"تمام انسان هاو موجودات وگیاهان مرحله ی رشد را از نقطه ای شروع می کنندوتا مراحل دیگرهرگزبه مرحله ی قبل باز نخواهند گشت .
هیچ آینه دیگر آهن نشد                    هیچ نانی گندم خرمن نشد

محققاَبنابراصل فوق ،اگرازاین مرحله که پیش زمینه ی مرحله ی دیگر است پایین بیایند،دچار مسخ خواهند شدوچه کسی ویا چیزی حاضراست تا مرحله ای بالا رود ،اماناگهان سقوط کند .این یک طرف قضیه وطرف دیگر این که قیمت اجناس بالاست که بالاست .نخرید .مگر همین سعدی وحافظ زندگی تجملی داشتند؟
اندرون ازطعام خالی دار                     تادرآن نورمعرفت بینی  

حالاکه توی وادی عرفان قدم گذاشتیم،توی این قلبمان چیزی است که زمزمه می کند ؛سخنان شمادرست ؛ولی این زندگی اشرافی بعضی از مسئولین ما چه؟ مگر خبری از عرفان وزندگی عارفانه ندارند؟باز هم به این وجدان نیمه خفته مان پاسخ می دهیم ؛این چند اتومبیل وسفرهای پی درپی خارجی وحقوق های آن چنانی هم نوعی عرفان است ،اما جدیدوبه روز وشاید ما از قافله ی عرفان به روز جا مانده ایم.