جشن سَدِه ازجشن های بزرگ ایرانیان بوده،همچون مهرگان ونوروزوبه نظرمی رسد مناسبت ویژه ای باکشف آتش داشته است.اززمانهای بسیاردور تابه امروز-دردهم بهمن ماه که بنابه سنت روزپیدایش آتش است-آتش افروزی می شود.دروجه تسمیه این جشن به سده ،باورهای گوناگونی وجوددارد.برخی نوشته اند:"چون دراین روز تعداد فرزندان کیومرث  به صدرسید،ازاین رو سده می گویند."برخی دیگرگویند:"پسران ودختران کیومرث به سن رشدوتمیزرسیدند وشب آن روز رابه فرمان کیومرث جشن گرفتندوشادمانی کردند."برخی سده راجشنی می دانندکه:"به مناسبت صدمین روزازآغاز زمستان بزرگ (ازاول آبان تادهم بهمن)برگزار می شد."عده ای هم آن راجشنی دانسته اند "به مناسبت پیروزی بردشمن به یاری آتش."نیزگفته می شود:"دراین روز،اهریمن بدکنش سرمارابه شدت خود می رساندتا به آفریدگان اورمزدگزندبرساند ونیروی اورمزدی دراین روزآتش برای مقابله باسرما می آفریند."نیزآمده است:"ازروزجشن سده تازمان گردآوری غله صدروز باقی است وجشن به این مناسبت برگزار می شده است.