بعضی ازخوانندگان ،چنان اهل فن هستند که مو راازماست می کشند وپشه رادرهوا نعل می فرمایند واعمال غریب وعجیبی ازآن هاسرمی زند.به همه چیزوهمه کس گیرمی دهند. اگرکسی آن کارمثبت راانجام دهد،صدایشان گوش فلک راکرمی کند، که آقایان وخانم ها !کاسه ای به این بزرگی زیر نیم کاسه ای است.اگرآن راه راطی نمایند ،می گویند :ریاشده وقصدتبلیغات دارند.چنان آدم هاراموردنقدوموشکافی قرارمی دهند که این جان راکفن کنی، به ذهن نقادان قرن بیست وپنجم هم نمی رسد!

می گویید چگونه ؟همین نمایندگان بی ادعای ما !که تمام زندگیشان راگذاشتند برای مردم غیرایرانی !(انیران)ومردم بیچاره وبدبخت مملکت بالکل فراموش شده اند!این بارهم تصمیم گرفتند درعملی جهان پسندانه !ازهیئت رییسه درخواست نمایند ،هزینه ی افطاری خودوخانواده شان رابه مردم قحطی زده ی سومالی اختصاص دهند .همین خوانندگان بی صاحب منصب ،چنان گردوغبارو هیاهو وقشقرقی به راه انداختند که آن طرفش ناپیداست ،که قصد تبلیغات دارند ومی خواهند مارارنگ کنند !اگرراست می گویند چراازجیب مبارکشان هزینه نمی نمایند.

حالابیایک کاری کن .نمی دانند ،ازسیاست وامور خیر بی اطلاعند، ناگهان باکفش می پرند میان سیاست وامورخیریّه.خیال می کنند نمایندگان محترم مثل بعضی از آقایان وزیر،وزرا ناخن خشک تشریف دارند.

ولی متأسفانه توی همین یکی امر (کسرحقوق)چرادرخواستشان به دست هیئت رییسه ،به این زودی هانمی رسد خودم هم نمی دانم .

باز یکی از این خوانندگان نقاد،ازآن گوشه سرش رابلندکرده وگفته :توی این چندسال وجودمبارکشان اگر مصون قضایی نداشته،ولی حقوق وجیب مبارکشان ازهرگونه آفتی به دور بوده است !اگرهمین طورپیش برود روابط حسنه ی ماونمایندگان سرانجام شکرآب می شود!